Teleferik tekniği tarihine değinecek olursak ilk olarak Çinliler tarafından yapılmıştır. MÖ 250 yıllarında meşhur Çin Seddi yapılırken, surların inşaatında kullanılan malzemelerin yukarı çekilmesinde halatla çalışan bir teknik uygulamışlardır. Birinci Dünya Savaşı sırasında Avusturya ile İtalya savaşırken, bin kadar askerin Alp Dağları’nda ulaşımında yine halatla çalışan bir sistem kullanılmıştır. İlk kabinli teleferik sistemi ise 1935 yılında Amerika’da kurulmuştur. Daha sonra üç ve dört kabinli teleferik, 20 kişi kapasiteli büyük kabinler, çok halatlı sistemler, iki katlı kabin sistemleri ve 180 kişilik tesisler kurulmuştur.
Teleferik, birbirinden uzak iki yer arasında, havada gerilmiş olan bir ya da birkaç çelik halat üzerinde bağlanarak yol alan asılı taşıta verilen genel isimdir. Teleferikler, asansör prensibiyle çalışırlar ancak özellikle vadi geçişlerinde tıpkı bir helikopter gibi yer zemininden oldukça yüksek noktalara çıkabilirler.
Teleferik, ulaşımı güç yükseklikler arasında kurulur. Bir deniz ya da boğaz üzerinde mevcut olanları da vardır. Teleferiklerin kurulduğu yerler kara, demir ve deniz yoluyla ulaşımı çok zor ya da çok pahalı olan bölgelerdir. Böylesi bölgelerde belirli iki nokta arasında kurulan teleferik, insan ya da malzeme iletiminin gerçekleştirilmesinde kullanılır. İnsanların taşındığı teleferikler çelik halatlara asılı yolcu kabinlerinden oluşur.
Teleferik tesisi işletmecileri, güvenlik ve uygunluğu korumalıdırlar. Yeni tesisler için teleferik sisteminin tamamının ve altyapısının yerel düzenleme ve yasalara göre onaylanmasını sağlamak durumundadırlar. Teleferiğin 2 farklı çeşidi de bulunmaktadır. Bunlar ise kısaca şöyle:
Telesiyej; kayak merkezlerinde kurulu olan sandalye şeklinde, kamplar ve yerleşim yerleri arasında çalışanlar ise çoğunlukla kabin şeklinde olan küçük bir teleferik tipidir.
Teleski; kayak merkezlerinde kullanılmak üzere dizayn edilmiş olan teleskiler, kayakçıları T-Bar ( Çekme görevini sağlayan ekipman ) ile çekerek alt noktadan üst noktaya çıkarmaktadır. Sabit klemli teleferik grubu içerisinde yer alan teleskiler kayak merkezlerinde kısa mesafeler için kullanılmaktadır.
Teleferik tekniği tarihte ilk olarak Çinliler tarafından kullanılmıştır. MÖ 250 yıllarında meşhur Çin Seddi yapılırken, surların inşaatında kullanılan malzemelerin yukarı çekilmesinde halatla çalışan bir teknik uygulamışlardır. Birinci Dünya Savaşı sırasında Avusturya ile İtalya savaşırken, bin kadar askerin Alp Dağları’nda ulaşımında yine halatla çalışan bir sistem kullanılmıştır. İlk kabinli teleferik sistemi ise 1935 yılında Amerika’da kurulmuştur. Daha sonra üç ve dört kabinli teleferik, 20 kişi kapasiteli büyük kabinler, çok halatlı sistemler, iki katlı kabin sistemleri ve 180 kişilik tesisler kurulmuştur.
Teleferik sistemleri, kullanım amacına uygun şekilde farklı türlerde imal edilmektedir. Örneğin tek halatlı teleferik tesislerinde halatın sabit dönme hızı yüzünden iletim kapasitesi sınırlıdır. Sistemin hareketli parçaları az sayıdadır ve kabinler çekme halatına sabit olarak bağlıdır. Yine tek halatlı ancak kabinleri grup halinde hareket eden sistemler de vardır. İki ve dört kabin birlikte hareket ederler ve yolcu kapasitesi daha yüksektir. Bir başka teleferik sistemi çift halatlı olanlardır. İki halatı arası en az bir metre olan bu sistemde kabinler iki tutucu ile halatlara bağlıdır. Her iki halat eşit hızda hareket etmektedir. Bu sistemlerin yolcu kapasiteleri çok daha fazladır. Uzun mesafelerde ve yüksek zeminlerde bu tür telekfrik sistemleri tercih edilmektedir. Bu sistemler aynı zamanda yüksek rüzgar stabilitesine sahiptir.
Özellikle kayak merkezlerinde kullanılan teleskiler ve telesiyejler de basit birer teleferik sistemleridir. Bu sistemler arazi yapısına uygun şekilde alçak veya yüksek çekici halat ile çalışmakta ve kayak yapacak kişileri üst noktaya taşımak için kullanılmaktadır. Basit yapılarına rağmen çok yüksek yolcu taşıma kapasitesine sahiptir.
Firmamız, uzman ekip ve ekipmanları ile gerçekleştirdiği muayenelerde, ilgili ekipmanın ve yardımcı ekipmanların kaldırma işini güvenli olarak gerçekleştirebildiğini, ekipmanın test gerekliliklerini sağladığını kontrol ederek, tespit edilen eksiklikleri, uygunsuzlukları veya tehlikeli durumlar hakkında raporlarını düzenler.
